-
1 tumany
tumany m/pl (G -ów): tumany kurzu Staubwolke f;tumany śniegu Schneegestöber n -
2 kurzyć
kurzyć [kuʒɨʨ̑]I. vi1) ( podnosić tumany kurzu)\kurzyć popiołem/śniegiem Asche/Schnee aufwirbeln1) ( powstają tumany kurzu)kurzy się za samochodem das Auto wirbelt Staub auf2) ( wydziela się dym)kurzy się z komina aus dem Schornstein qualmt es, der Schornstein qualmt -
3 tuman
1) ( kłęby)\tumany kurzu Pl Staubwolke f
См. также в других словарях:
kurz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «pył powstały ze sproszkowanych ziarenek piasku, ziemi, z cząsteczek różnych ciał, unoszący się w powietrzu i osiadający na powierzchni przedmiotów» Obłoki, tumany kurzu. Warstwa kurzu. Ścierka do kurzu. Ścierać,… … Słownik języka polskiego
tuman — m IV, D. u, Ms. tumannie; lm M. y 1. zwykle w lm «kłęby czegoś sypkiego, lotnego unoszące się w powietrzu» Tumany śniegu, piasku. Tumany kurzu unosiły się nad ziemią. 2. pot. DB. a; lm DB. ów «człowiek tępy, ciężko myślący; matoł» Skończony tuman … Słownik języka polskiego
wzbić — dk Xa, wzbiję, wzbijesz, wzbij, wzbił, wzbity wzbijać ndk I, wzbićam, wzbićasz, wzbićają, wzbićaj, wzbićał, wzbićany «spowodować uniesienie się czegoś w górę (np. kurzu, śniegu); podrzucić coś ponad ziemię» Wzbijać tumany kurzu. Wiatr wzbił w… … Słownik języka polskiego
wznieść — dk XI, wzniosę, wzniesiesz, wznieś, wzniósł, wzniosła, wznieśli, wzniesiony, wzniósłszy wznosić ndk VIa, wznoszę, wznieśćsisz, wznoś, wznieśćsił, wznoszony 1. «unieść wysoko, wyciągnąć w górę; podnieść» Wznieść rękę ku górze. Wznieść szablę do… … Słownik języka polskiego
kurz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} zawieszony w powietrzu pył, składający się z cząsteczek rozmaitych substancji stałych, np. piasku, ziemi, węgla, z których większe osiadają na powierzchni przedmiotów w postaci… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kurzyć — ndk VIb, kurzyćrzę, kurzyćrzysz, kurz, kurzyćrzył 1. «podnosić tumany kurzu, wzniecać kurzawę, prószyć czymś sypkim» Auto kurzyło na piaszczystej drodze. Zamiataj ostrożnie, nie kurz. 2. pot. «palić papierosa, fajkę» kurzy się nieos. 1. «podnosi … Słownik języka polskiego
unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… … Słownik języka polskiego
podnosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, podnosićnoszę, podnosićnosi, podnosićnoś, podnosićnoszony {{/stl 8}}– podnieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, podnosićniosę, podnosićniesie, podnosićnieś, podnosićniósł, podnosićniosła, podnosićnieśli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podrywaćam, podrywaća, podrywaćają, podrywaćany {{/stl 8}}– poderwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, podrywaćrwę, podrywaćrwie, podrywaćrwij, podrywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pognać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}poganiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pognać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pognaćam, pognaća, pognaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się bardzo szybko w określonym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wzbijaćam, wzbijaća, wzbijaćają, wzbijaćany {{/stl 8}}– wzbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wzbiję, wzbije, wzbity {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować wzniesienie się do góry czegoś lotnego, lekkiego, sypkiego, np.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień